ทำอย่างไร ถึงเจริญกรรมฐานได้ดี

ท่านทั้งหลาย บางคนมาปฎิบัติธรรม เท่าที่อาตมารสังเกตดูได้ผลน้อย เพราะมานั่งคุย มาเดินเที่ยวกัน ไม่ได้สนใจในตัวเองแต่ประการใด

ต้องกินน้อย นอนน้อย พูดน้อย ทำความเพียรให้มาก จึงเป็นหลักฐานของชีวิต ปากไม่พูด จิตไม่คิดฟุ้งซ่าน จิตไม่คิดนั่นแหละ ถึงจะเป็นสมาธิภาวนาได้

ถ้าปากยังพูด จิตก็ยังคิดฟุ้งซ่านนานาประการ ไหนเลยเล่าจะมีสามธิได้? ขอฝากผู้ปฎิบัติไว้โดยทั่วหน้ากันกลับไปแล้วต้องทำต่อไป อย่าเอาไปทิ้งไปขว้างนะ เมื่อไปจากที่นี่แล้ว คิดว่ามาวัดอัพวันแค่ ๓ วัน ๗ วัน น่าจะพอแล้ว ถ้าคิดอย่างนั้นก็เป็นเพียงแค่ความฝันที่ผ่านมาเท่านั้น แต่หาได้มีความจริงไม่

ท่านทั้งหลาย จิตใจเป็นธรรมไหม? เข้าถึงไหม? ตั้งสติไว้ได้บ้างไหม? เอาสติไว้แนบสนิทติดในหัวใจ แม้แต่เพียง ๕ นาทีเท่านั้น ก็ยังไม่สามารถจะใช้สติปัญญาได้เลย ตรงนี้อาตมาขอให้คติธรรม เกิดมาทั้งทีมีสติไหม? เราพูดกันอยู่เสมอว่า "ใช้สติ ปัญญา" แต่เวลาแม้เพียง ๕ นาที เอาสติไว้ที่จิตใจบ้างไหม? มีความหมายอย่างนั้น

  นำข้อมูลออกพิมพ์ !