บ่วงทุกข์แห่งรัก ด้านนึงทำให้อิ่มใจ อีกด้านทำให้ทุกข์ใจ

คนเจ็บป่วยที่มาให้ปู่รักษา มีบางคนอาการประหลาด รักษายาก อาการเจ็บป่วยดูแปลกๆ โดยเฉพาะโรคที่เกิดจากจิตใจ เกี่ยวพันกับความรัก มักมีความซับซ้อน ต้องสืบสวนหาที่มาที่ไป ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายนัก ความจริงความรักเป็นเรื่องที่ดี ดีกว่าความเกลียดชัง แต่ถ้าหากเราไม่เข้าใจความรัก ความรักนั้นกลับกลายเป็นพิษทำร้ายเราได้ ความรักเป็นสิ่งที่เราต้องเรียนรู้ให้ถ่องแท้ถึงความจริง และที่สำคัญต้องประกอบด้วยธรรมะ จึงเป็นความรักที่ไม่ก่อให้เกิดปัญหา แต่ถ้าหากเรารักอย่างเดียว ขาดองค์ความรู้ที่ถูกต้องความรักนั้น กลับเป็นตัวนำทุกข์มาให้ จนเกิดความเจ็บป่วยได้

ตัวอย่างคุณยายรายหนึ่ง ลูกพามาหาปู่ พูดคุยไม่รู้เรื่อง ถามอะไรก็ไม่ได้ความเอาแต่ยิ้มอย่างเดียว ปู่จึงเข้าไปดูในจิตใจ จึงเห็นว่าเธอขังตัวเองไว้ภายใน เหมือนอยู่ในกล่องใบหนึ่ง ไม่ยอมรับรู้อะไรทั้งสิ้น สอบถามลูกจึงได้ความว่า คุณยายเสียน้องชายไปจากความป่วยไข้ ทำให้เกิดความโศกเศร้าเสียใจเป็นอย่างมาก คุณยายไม่สามารถยอมรับความสูญเสียครั้งนั้นได้ นับตั้งแต่นั้นคุณยายก็เปลี่ยนไปการรับรู้ลดลง ใจด้านชา ไม่รับรู้ความรู้สึกอะไรอีกเลย

หลังจากนั้น ปู่จึงถามลูกคุณยายว่า "ต้องการให้ปู่พาคุณยายออกมาจากการแช่แข็งนั้นหรือไม่?" ถ้าปู่พาออกมาแล้วคุณยายจะรู้สึกเหมือนคนทั่วไป ความทุกข์ความสุขจะกลับมาอีกครั้ง ลูกคุณยายตกลง ปู่จึงพาเธอออกมา นับแต่นั้นมาคุณยายกลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง แต่บาดแผลภายในใจยังคงอยู่ และไม่ต้องการสูญเสียอย่างนั้นอีก คุณยายได้พูดไว้ว่า หากเป็นไปได้ขอให้แกเป็นผู้จากไป แกไม่อยากรับรู้ความเจ็บปวดอย่างนั้นอีกเลย !

ความรักความผูกพันธ์เป็นสิ่งที่มนุษย์มีให้แก่กัน แต่เมื่อเกิดความพลัดพรากจากคนที่เป็นที่รัก ทำให้เราเกิดความทุกข์กายทุกข์ใจ ความรักจึงเหมือนเหรียญที่มีสองด้าน ด้านหนึ่งทำให้เกิดความสุขอิ่มเอมใจ อีกด้านหนึ่งเป็นความสลดหดหู่ทำให้โศกเศร้า ทุกข์กายทุกข์ใจ มีคนจำนวนมากคับแค้นใจ และตั้งคำถามว่าทำไมจึงเป็นอย่างนั้น? คำตอบก็คือ โลกนี้ออกแบบมาเป็นคู่ เช่นมีกลางวันมีกลางคืน มีร้อนมีเย็น มีผู้หญิงมีผู้ชาย มีเติบโต และมีการเสื่อมถอย มีสมหวังและผิดหวัง มีสุขแล้วก็มีทุกข์นี้คือสัจธรรมของโลก เราลองสังเกตกันให้ดีแล้วจะเข้าใจ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเปลี่ยนแปลงไปไม่คงที่ หากคนใดที่ต้องการความคงที่ไม่เปลี่ยนแปลง ต้องการให้มันอยู่อย่างนั้นตลอดไป ในชีวิตคงมีแต่ความผิดหวัง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปไม่สิ้นสุด แม้แต่ก้อนหินที่ไม่มีชีวิต เราเข้าใจว่ามันคงไม่เปลี่ยนแปลง ความจริงแล้วนักวิทยาศาสคร์สามารถใช้เครื่องมือวัดอายุมันได้ เมื่อเข้าใจกฏข้อนี้ดีแล้ว เราต้องทำใจให้เป็นกลาง ยอมรับทั้งสองด้าน พร้อมเผชิญหน้ากับสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทั้งที่ชอบและไม่ชอบ ด้วยใจตั้งมั่นเข้มแข็งยอมรับความจริง เมื่อทำได้ดังนี้เราคงเป็นคนหนึ่งที่ไม่ติดในบ่วงทุกข์แห่งรัก ...

  นำข้อมูลออกพิมพ์ !