ใครก็ตามทิ่ป่วยไข้แล้ว อดทนฝืนใจปฏิบัติตนอย่างถูกต้องเหมาะสมเช่น เมื่อถึงเวลากินก็กิน จะกินได้มากน้อยเท่าไรก็ฝืนกินเข้าไปเวลาปวดปัสสาวะหรืออุจจาระก็ไม่อั้นเอาไว้ ฝืนเดินไปเข้าห้องน้ำ ถึงเวลานอนก็นอนหลับไม่หลับก็ฝืนหลับตานอน คนไข้ประเภทดูแลตัวเองเป็นอย่างนี้จะหายเร็ว
"ยาที่ดีที่สุดในโลก ไม่มีอะไรเกินข้าวปลาอาหารที่เรากินเข้าไป สิ่งนี้คือยาหลัก"
ยาอะไรๆ ที่มีในโลกนี้เป็นเพียงยาเสริมช่วยให้เราหายป่วยหายไข้ เพราะฉะนั้น ไม่ว่าเราจะกินยาอะไรก็ตาม ถ้าไม่ได้กินข้าวปลาอาหารแล้วฟื้นยาก แม้ป่วยหนักท่านก็จะบอกว่า ให้ฝืนใจกินเข้าไป อย่างน้อยก็เอาไปรองท้องไว้ ไม่ให้นำ้ย่อยกัดกระเพาะไม่ให้นำ้ย่อยเสียเปล่า และที่สำคัญที่สุดก็คือ เพื่อไม่ให้ระบบย่อยอาหารรวน ทั้งนี้เพราะเมื่ิอน้ำย่อยหลั่งออกมาแล้วไม่ถูกใช้ วันหลังก็จะไม่หลั่งออกมาหรือหลั่งผิดเวลา ซึ่งจะมีผลเสียตามมาอีกเยอะ
ดังนั้น คนประเภทที่ป่วยแล้วใจตก ท้อแท้นอนซม ไม่พยายามกระดุกกระดิก ทำตัวเหมือนคนใกล้ตาย คนประเภทนี้อย่าว่าแต่เวลาป่วยเลย แม้เวลาทำงานตามปกติก็ยากที่จะประสบความสำเร็จ แต่ใครถ้าถึงเวลากิน แม้ไม่หิวก็ต้องกินเพียงแค่นึกๆ ให้อยากกิน เดี๋ยวก็กินได้ ถึงเวลานอนแม้ง่วงก็ข่มตานอนได้ คนประเภทนี้กำลังใจ กำลังสติปัญญามหาศาลเพียงไหน แล้วจะมีอะไรอีกที่เขาทำไม่สำเร็จ ...