พระพุทธมนต์บทนี้ มีเนื้อหาพรรณนาถึงคุณพระรัตนตรัย คือ พระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นผู้ทรงคุณยิ่งใหญ่มหาศาล ท่านจึงเทียบคุณของพระรัตนตรัยว่ามีค่าสุดจะพรรณนาได้
อนึ่ง พระพุทธมนต์บทนี้ คนโบราณนิยมสวดขับไล่ภูตผี ก็เนื่องด้วยมีเหตุการณ์ว่า ครั้งพุทธกาลเมืองเวสาประสบกับวิกฤตการณ์ ๓ อย่าง พร้อมกันคือ ข้าวยากหมากแพง (ทุพภิกขภัย) เกิดโรคร้ายระบาด (โรคภัย) ประชาชนถูกผีปีศาจเบียดเบียน (อมนุสสภัย) สุดปัญญาที่ผู้ครองเมืองนั้นจะแก้ไข
หลังจากนั้น จึงได้ทูลอาราธนาพระพุทธองค์มาโปรดระงับดับความเดือนร้อน เมื่อพระองค์ทรงรับคำอาราธนาพระพุทธองค์มาโปรดระงับดับความเดือนร้อน เมื่อพระองค์ทรงรับคำอาราธนาและเสด็จมาถึง ทรงให้พระอานนท์เถระเรียนสูตรนี้ แล้วนำไปทำเป็นน้ำพระพุทธมนต์ประพรมทั่วพระนครเวสาลี ปรากฏว่าภัยทั้ง ๓ นี้ก็ระงับดับหายไป บทสวดนี้ จึงเป็นที่มาของการทำน้ำพระพุทธมนต์ในปัจจุบัน
ท่านทั้งหลายคงเห็นแจ้งแก่ใจแล้วว่า อานุภาพของพระรัตนตรัยนั้นมีคุณยิ่งใหญ่เพียงใด คนโบราณถึงได้นำมาสวดไล่ผี ในที่นี้อยากให้ข้อคิดเพิ่มเติมว่า ผีร้ายที่ทำให้ชาวเมืองเวสาลีเดือดร้อนนั้น มันยังจรมาให้สะดุ้งตกใจเป็นครั้งครา
แต่ว่าผีร้าย (อบายมุข) ๖ ตัว คือ
๑. ผีชอบมัวเมาสุรา
๒. ผีบ้าเที่ยวกลางคืนไม่เว้น
๓. ผีชอบเที่ยวเล่นเหลวไหล
๔. ผีชอบเล่นไพ่การพนันทุกชนิด
๕. ผีชอบคบคิดกับคนชั่ว
๖. ผีเกียจคร้านตัวเป็ขน
เป็นผีที่ใกล้ชิดวิถีชีวิตคนเรา จึงมีโอกาสเข้ามาหลอกหลอนได้ทุกวัน ดังนั้น สวดบทนี้ไว้เถิดจะเกิดผล ดลให้ผีร้ายเหล่านี้ไม่ให้เข้ามาสิงใจเราแน่แท้ ...