มนต์ชนะแปดทิศ พิชิตแปดสถานการณ์

พระพุทธมนต์บทนี้ มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า ชยมังคลอัฏฐกคาถา แปลโดยความว่า คาถาที่ว่าด้วยชัยชนะอันเป็นมงคลของพระพุทธเข้า ๘ ครั้ง แต่เรามักจะจำกันสั้นๆ ว่า คาถาพาหุง ตามคำขึ้นต้นของบทสวดนั้น หรือบางคราก็เรียกกันว่า ถวายพรพระ เพราะว่ากันว่า บทนี้แต่งขึ้น เพื่อถวายพระพร แด่พระเจ้าแผ่นดินในเวลาออกรบทัพจับศึกให้มีชัยชนะ เหมือนดังพระบรมศาสดาทรงเอาชนะผู้มาเข้าผจญ มนต์บทนี้ โบราณาจารย์ผู้ประพันธ์ ได้ประมวลเอาชัยชนะ ๘ ครั้ง ของพระพุทธองค์มากล่าวอ้างเป็นสัจวาจา ให้มีอานุภาพรักษาตน ผ่านพ้นอุปสรรคปัญหา โดยท่านว่าอานิสงส์แต่ละบทไว้เป็นฝอยคาถาดังนี้

บทที่ ๑

ว่าถึงชัยชนะของพระพุทธองค์ ที่ทรงมีต่อพญามารในวันตรัสรู้ ด้วยธรรมวิธี มีทานบารมี เป็นต้น มีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้ว่า

"บทนี้ภาวนา มีคุณหนักหนา แก่คนทั้งหลาย แก้คุณภูตผี ทั้งปีศาจร้ายให้เสื่อมสูญหาย หมดสิ้นราคี"

บทที่ ๒

ว่าถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้า ที่ทรงมีต่ออาฬวกยักษ์ ด้วยขันติธรรมวิธี มีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้ว่า

"บทสองมารา เมื่อจะกินยาให้เสกทุกที ทั้งสะเดาะโรค สิ้นโศกโรคี มีคุณเหลือที จะสรรบรรยาย"

บทที่ ๓

ว่าถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้า ที่ทรงมีต่อช้างนาฬาคิรีด้วยเมตตาธรรมวิธี มีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้ว่า

"บทสามนาฬา เมื่อจะเข้าป่า สู่ดงพงไพร มวลสัตว์นานา ไม่กล้าเข้าใกล้ เกรงเดชมากมายจงได้ภาวนา"

บทที่ ๔

ว่าถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้า ที่ทรงมีต่อองคุลิมาลโจร ด้วยอิทธิวิธี มีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้ว่า

"เมื่อไปต่างเมือง จะให้รุ่งเรือง จงเร่งภาวนา อุกขิตบทนี้ แสนดีนักหนา ฝูงชนเห็นหน้า รักใคร่ไมตรี หมั่นเจริญบ่อยๆ ลาภจะเลื่อนลอย เหมือนดังวารี ถ้าได้บูชา สิ้นทุกราตรี ลาภจะเกิดมีทุกวันเวลา"

ให้สวดบทพุทธชัยมงคลคาถา (พาหุง)

บทที่ ๕

ว่าถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้า ที่ทรงมีต่อนางจิญจมาณวิกา ด้วยสันติโสมวิธี มีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้

"ถ้ามีศัตรู มาทำข่มขู่ จู่โจบีฑา จงให้รำพึง ถึงพระคาถา บนกัตวา ว่าให้ขึ้นใจ ศัตรูใจโหด จะเกิดปราโมทย์ ชื่นชมฤทัย เคยเกลียดกลับภักดิ์ สมัครรักใคร่ เป็นมิตรต่อไปตราบเท่ามรณา"

บทที่ ๖

ว่าถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้าทรงมีต่อสัจจกนิครนถ์ ด้วยพระปัญญาคุณ มีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้ว่า

"ภาวนาบทนี้ คุณค่าย่อมมีดีนักดีหนา เขาจะเชื่อฟัง ถ้อยคำนานา ไม่มีกังขา ระแวงแคลงใจ"

บทที่ ๗

ว่าถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้า ที่ทรงมีต่อนันโทปนันทนาคราช ด้วยวิธีแสดงฤทธิ์ มีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้ว่า

"บทนี้ศักดิ์สิทธิ์สำหรับดับพิษ โดยพลันฉับไว ไม่เลือกว่าฤทธิ์ อสรพิษไรๆ แก้ได้ดังใจ ด้วยบทนันโท"

บทที่ ๘

ว่าถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้าที่ทรงมีต่อท้าวพกพรหม ด้วยเทศนาญาณวิธี มีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้ว่า

"เมื่อจะผจญ กับเหล่าปวงชนได้ดังมโน จะแก้ปัญหา หรือว่าจะโต้ วาทีชัยโย ต้องมีแก่เรา"

วรรคสุดท้าย เป็นบทสรุปถึงอานิสงส์การสวดพระคาถาพาหุงทั้ง ๘ บทดังมีอานิสงส์ที่ท่านประพันธ์ไว้ว่า

"พาหุงแปดบท ท่านได้กำหนด พระคุณมากมี ถ้าหากจะเปรียบเทียบด้วยธรณี นั้นแหละเห็นที พอเท่าเทียมกัน

ถ้าหากเป็นความอย่าได้ครั่นคร้าม ทำใจให้มั่น จงตักน้ำมา อย่าช้าเร็วพลัน เทียนหนึ่งเล่มนั้น อย่าได้ลืมหลง

สิบนิ้วประนม ยอกรบังคม แด่พุทธองค์ แล้วกล่าวคาถา พาหุงโดยจง แปดบทจบลง หยดเทียนทันใด

เสร็จแล้วเขียนชื่อ เร่งเอามาถือ เสกซ้ำลงไป แล้วเอาวารี ชุบขยี้ทันใด ความจะสูญไป ดุจดังทิ้งไข่ เหนือก้อนศิลา

จงจำให้แน่ จบเท่านี้แล อย่าได้กังขา จำไม่ขึ้นใจ ก็ได้ผลช้า ดุจดังมรรคา ที่ไม่เคยเดิน"

  นำข้อมูลออกพิมพ์ !