เมื่อมนุษย์ตายไปแล้ว มีทางไป ๗ ทาง คือ
ทางที่ ๑. ไปพระนิพพาน
ด้วยกำลังของ วิปัสสนาฌาน!
ทางที่ ๒. ไปชั้นพรหม
ด้วยกำลังของ สมถภาวนา!
ทางที่ ๓. ไปสวรรค์
ด้วยกำลังของ หิริโอตตัปปะ
คือ เกรงกลัว ละอายต่อบาป!
ทางที่ ๔. กลับมาเกิดเป็นมนุษย์
ด้วยกำลังของ ศีล ๕
ทางที่ ๕. ไปเกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉาน
ด้วยกำลังของ ความหลง!
ทางที่ ๖. ไปเป็นเปรต อสูรกาย
ด้วยกำลังของ โลภะ คือความโลภ!
ทางที่ ๗. ไปเกิดเป็นสัตว์นรก
ด้วยกำลังของ โทสะคือความโกรธ!
เงินทอง ส่งถึง โรงพยาบาล
ลูกหลาน ส่งถึง หลุมศพ
บุญกุศล ส่งถึง ภพหน้า
ภาวนา ส่งถึง นิพพาน
อยากทำบุญ แต่ไม่มีเวลาไปวัด ไม่มีเวลาไปทำบุญ
แต่ยังมี เวลาหายใจอยู่ ก็ใช้ลมหายใจนั้นให้เป็นประโยชน์ สิ
แค่ทำใจให้สงบ หายใจเข้าก็ภาวนาว่า "พุทธ"
หายใจออกก็ภาวนาว่า "โธ" แค่นี้ก็ได้บุญกุศลมหาศาลแล้ว
พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้เรามีความสุข
แต่พระองค์สอนให้เรารู้จักทุกข์ เรียนรู้ทุกข์และเข้าใจในทุกข์นั้น
หาเหตุแห่งทุกข์ แล้วกลับไปแก้ที่ต้นเหตุ ที่ทำให้เกิด ทุกข์
กายกับใจ อยู่ที่ไหน ที่นั่นแหละเป็นที่ปฎิบัติบูชา ภาวนาอยู่ที่บ้าน อยู่ที่วัด อยู่ที่ ทำงาน อยู่โรงพยาบาล อยู่ที่ไหนๆ ก็ภาวนาได้หมดทุกที่ บวชหรือไม่บวช ก็ภาวนาได้!
อ่านแล้วนำไปคิดนำไปใช้ เมื่อใช้แล้วปฎิบัติแล้วจะเข้าใจ เมื่อเข้าใจแล้วจะรู้แจ้งเห็นจริงในภัย ของการเกิดว่าเป็นทุกข์ แสนทรมานและน่ากลัว
ธรรมมะดีดี กับวันดีดี