คิดแล้วทุกข์ใจ ลองคิดใหม่อีกที
เรากลัวเสียงหัวเราะจากคนรอบข้าง เมื่อการงานล้มเหลว เรากลัวคำเย้ยหยันจากญาติมิตร เมื่อคราวถูกแฟนทิ้ง และเรากลัวถูกสมน้ำหน้า เมื่อยามเป็นโรคร้าย กลัวและกลัวต่างๆ นาๆ ที่เขาเหล่านั้นจะคอยเหยียดย้ำ ซ้ำเติมเรา... เลยกลุ้มใจ ทุกข์ใจ เสียจนอยากจะฆ่าตัวตาย การคิดขลาดจนเกินไป ทำให้เราเองต้องทุกข์ใจ เป็นการคิดผิด เราจะต้องคิดใหม่ทำใหม่ เพราะคนทั้งโลก เขาจะคิดไปแบบเดียวกัน คือ คิดขลาดกลัว กังวลใจ กับคนนั้น เกรงกลัวคนนี้ หวาดระแวงไปเรื่อย
ดังนั้น เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นจนทำให้ตัวเองต้องทุกข์ใจ ควรคิดไตร่ตรองอย่างมีสติ หาเหตุของความทุกข์ใจให้ได้ เมื่อรู้เหตุของทุกข์ ก็จงแก้ที่ต้นเหตุ ไม่ต้องไปสนใจกับคนอื่น ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเอง