คนที่ไม่เชื่อในเรื่องกรรมนั้น มักจะมองผลของกรรมชั้นธรรมดา เป็นผู้มีสายตามือมัวมองไม่เห็นการให้ผลของกรรมขั้นศีลธรรม บุคคลเหล่านี้มักไม่เชื่อเรื่องตายแล้วเกิด คิดว่าคนเราเกิดมาเพียงชาตินี้ชาติเดียวก็สิ้นสุด
คนพวกนี้เมื่อทำชั่ว และความชั่วยังไม่ให้ผล ก็คิดว่าตนเป็นคนฉลาด ดูถูกพวกที่เชื่อเรื่องกรรมว่าเป็นคนโง่งมงาย
คนพวกนี้เหมือนคนกินขนมเจือยาพิษ ตราบใดยาพิษยังไม่ให้ผล ก็คิดว่าขนมนั้นเอร็ดอร่อย สมตามพุทธภาษิตที่ว่า
"มธุวา มญญตี พาโล ยาว ปาป น ปจจติ : คนโง่ย่อมจะเห็นบาปว่าเป็นน้ำผึ้ง ตราบเท่าที่บาปยังไม่ให้ผล"