ความบริสุทธิ์ ไม่ได้เกิดจากการใส่เสื้อขาว กินมังสวิรัติ แต่อยู่ที่ตัวเรา

ครั้งหนึ่งปู่ได้เดินทางไปอินเดีย มีโอกาสเยี่ยมเยียนเมืองพาราณสี ล่องเรื่อในแม่น้ำคงคา ก่อนแสงอรุณรุ่ง มีคนมากมายอยู่ตามริมตลิ่ง มีทั้งที่กำลังเผาศพ และอาบน้ำชำระบาป ตลอดแนวแม่น้ำชาวฮินดูมีความเชื่อว่า แม่น้ำคงคาช่วงที่ผ่านเมืองพาราณสี เป็นสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ เป็นบริเวณที่พระเมาลีของพระศิวะทอดผ่าน

ซึ่งชาวฮินดูต้องหาโอกาสสักครั้งหนึ่งในชีวิต ที่จะให้มาถึงแม่น้ำคงคาเพื่อสักการะ อาบและดื่มกิน เป็นการชำระล้างบาป กรือบางคนมานอนรอวาระสุดท้ายที่นี่เพื่อให้แน่ใจว่า เมื่อตายแล้วจะได้รับบุญ ล้างบาปและได้ไปสรรค์

ความเชื่อนี้ได้สะท้อนว่ามนุษย์กลัวบาปกรรม และต้องการชำระล้าง ต้องการให้เกิดความบริสุทธิ์ ไม่มีวิบากกรรมติดตัวไป ความเชื่อนี้มีมานาน และแพร่หลายไปทั่ว จึงเกิดพิธีกรรมล้างบาป การสารภาพบาป พิธีตัดกรรมตลอดจนการสะเดาะเคราะห์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย

จากประสบการณ์ของปู่ การกระทำอย่างนั้นอาจช่วยบรรเทาได้บ้าง แต่ไม่อาจช่วยได้ทั้งหมด เรื่องของวิบากกรรมมีทั้งอดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ ต่างกรรมต่างวาระกันไป บางกรรมมีความรุนแรงต้องชดใช้กันในชาตินี้ ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนคือ หญิงสาวหลายคนที่มาหาปู่ ให้ช่วยรักษาอาการเจ็บปวดตามร่างกาย เมื่อตรวจดูแล้วเห็นเป็นเจ้ากรรมนายเวรตัวน้อยๆ เกาะตามหลัง เกาะด้านหน้า ทำให้เกิดความเจ็บปวดบริเวณนั้นๆ กรรมลักษณะนี้มาจากการทำแท้ง ปู่ช่วยให้เพียงรักษาให้ทุเลา ไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก เพราะต่างมีกรรมต่อกัน เป็นเจ้าของกรรมโดยตรง บางคนพยายามหนีด้วยวิธีต่างๆ ยิ่งทำ กรรมยิ่งรุมเร้า เพราะเจ้ากรรมนายเวรไม่ยอมจึงลงโทษหนักขึ้น

ปัจจุบันคนทั่วไปนิยมการบวชชีพราหมณ์ โดยคิดว่าจะช่วยให้บาปกรรมลดลง ทำให้ตนเองพ้นจากภัยเวร ซึ่งหากปฏิบัติธรรมอย่างจริงจังพอช่วยได้บ้าง แต่ถ้าทำอย่างฉาบฉวย คิดว่าการนุ่งห่มขาว การถือมังสวิรัติ จะทำให้ตัวตนบริสุทธิ์ขึ้น สะอาดขึ้น ในกรณีนี้ปู่สอนโดยชี้ไปที่เสื้อสีขาวที่ปู่สวมอยู่ และพูดถึงที่มาของเสื้อตัวนี้ ชาวไร่ต้องปลูกฝ้ายเพื่อทำเป็นด้าย ต้องฆ่าหนอนไปกี่ตัว คนงานต้องเหนื่อยยากทำงาน จึงมีผลงานเป็นเสื้อสีขาวตัวนี้ เสื้อผ้าสีขาวจึงไม่ใช่ตัวแทนของความบริสุทธิ์

หรือแม้แต่ผักต่างๆ ที่ใช้ทำอาหารมังสวิรัติ ก็คงเป็นอย่างเดียวกัน ถ้าเราชำระล้างกันแต่เปลือกนอก ไม่มีวันที่เราจะลดบาปกรรมลงได้ ดังนั้นการชำระล้างให้ตัวเราบริสุทธิ์ขึ้น ต้องทำที่ใจเท่านั้น

ข้อแรก คือการรู้สำนึกผิดในสิ่งที่ทำลงไป และยินดีชดใช้บาปกรรมนั้น โดยไม่บิดพลิ้ว

ข้อที่สอง การขออโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวรที่ติดตามเรามา

ข้อที่สาม หมั่นแผ่เมตตาทำบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรอยู่เสมอ

เมื่อทำได้ดังนี้ กรรมก็จะทุเลาลงได้ในเร็ววัน และเมื่อรวมไปถึงการปฏิบัติธรรมอย่างจริงใจและจริงจัง ไม่สร้างบาปกรรมเพิ่มเติม อานิสงส์นั้นจะสะท้อนกลับมา ทำให้เราพ้นจากทุกข์โทษเกิดความสุขและเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างแท้จริง

  นำข้อมูลออกพิมพ์ !