เช้าวันนี้ พระเณรเราก็ออกบิณฑบาตรตามปกติ อาตมาเดินออกหน้าก่อน เพราะพรรษาเราเยอะกว่าเขา ก็เดินเลาะไปตามเส้นทางอย่างเก่าไปถึงบ้านหลังหนึ่งบ้านนี้จะมีเด็กๆ ทั้งที่เป็นเด็กชายเด็กหญิงอยู่กันเยอะเด็กโตหน่อยก็จะมาใส่บาตรกับยายด้วย
แต่ถ้ามาก็จะมาเป็นกลุ่มเยอะๆ ก็ยืนกันเต็มเกาะเสื้อยายด้วย บ้างนั่งพนมมือด้วย ดูแล้วเราก็ อ้าว / ธุพระหรือยัง?เด็กทุกคนก็พนมมือแล้วก็ สาธุ คำถามนี้ก็เลยเป็นเอกลักษณ์เวลาเจอเด็กๆ เราก็มักจะพูด ธุพระยัง? ธุหลวงตาก่อน ธุหลวงพ่อก่อน
อาตมาเห็นว่าเด็กตัวเล็กๆ คนหนึ่งกำลังน่ารัก ขี่จักรยานแบบที่เด็กๆ เขาปั่นเล่นกันซึ่งอยู่ไกลเพื่อนๆ วันนี้ไม่มานั่ง อาตมาก็เลยร้องถาม? ตามอย่างเคย ทำไม?อยู่ไกลนัก ธุหลวงพ่อหรือยัง? เด็กหยุดเล่นหันหน้ามามองแล้วตอบ แล้วจะธุไปทำไมกันอ่ะ่ ? อาตมา "อื่อ"